3 แรงผลักดันที่ทำให้จอมได้มาทำงานที่อเมริกา

จากเด็กเรียนไม่เก่ง บ้านไม่รวย จนมาเป็นสถาปนิกนักออกแบบที่อเมริกา (ไม่ง่ายเลย…)

จอมเรียนจบสถาปัตย์จากจุฬาฯตอนนี้ทำงานเป็นภูมิสถาปนิก(Landscape Architect) ที่อเมริกา เคยทำมาสามที่ สามเมือง มี Salt Lake City, Boston และ ตอนนี้มาอยู่ Denver ค่ะ

วันนี้ขอแชร์ 3 ข้อที่เป็นแรงผลักดันให้จอมได้มาทำงานที่อเมริกา

1. Passion
จอมเนี่ย เด็กๆชอบวาดรูปเล่น พอจะเข้าม.1 แม่พาไปดูบ้านเพื่อนที่สวย น่าสนใจ เลยเกิดความสงสัย เลยถามแม่ว่า คนเค้าทำอาชีพอะไรที่เป็นคนทำงานพวกนี้ ตั้งแต่นั้นมาเลยรู้ว่าตัวจอมเองอยากเป็นสถาปนิก อยากเข้าคณะสถาปัตย์ ช่วง3ปีในม.ปลาย เลย ตั้งใจอ่านหนังสือ อัดมันไปเลย ตื่นมาอ่านหนังสือตอนเช้า ทุกเช้า เรียนพิเศษอีก เสาร์ อาทิตย์ก็ไม่เว้น อัดความรู้ทุกอย่าง แล้วคิดอยู่ตลอดเสมอว่า ถ้าไม่ได้สถาปัตย์ ไม่เรียนอ่ะ

จนกระทั่ง ผลเอ็นออก เราติด สถาปัตย์ จุฬา เราทำได้ คิดว่านี่แหละเราสำเร็จแล้ว เอ่อ..ที่จริงคือ…มันเพิ่งเริ่มต้นฮะ….

พอเข้ามาปุ๊ป เริ่มเรียนปีแรกเท่านั้นแหละ Shock พบว่า รักมันยังไม่พอ เพราะเริ่มปีแรก ได้คะแนนห่วยแตก แบบเราว่าเราโอเค เราสนุกกะมันตอนทำ พอส่งไปถึงมืออาจารย์ทำไมเกรดห่วย ห่วย ห่วยจัง ไม่เข้าใจ คือ… ทำให้เราได้พบความจริงว่า “แค่รักมันยังไม่พอ”จริงๆแหะ ฉันต้องพยายามมากกว่าคนอื่นหลายเท่า กว่าจะออกมาได้ผลดีเท่าเขา

2. Responsibility
คือ ที่บ้านมีปัญหาเรื่องเงินมาก แม่จอมทำงานคนเดียว พอ จอมเริ่มเข้าปี 2 แม่จอม early retire จากงานที่ทำ จอมเลยจำเป็นที่จะต้องหาเงินเลี้ยงที่บ้านด้วย โดยจอมเริ่มแบ่งเวลามารับงานนอกด้วย เอาที่ได้ตังค์ มากน้อยก็เอาหมด เพราะเอามาช่วยค่าใช้จ่ายในบ้าน พร้อมกับหาประสบการณ์ พัฒนาสกิลไปด้วย คือ จะพูดให้ดีว่า อยากทำเยอะๆจะได้เก่งขึ้นอย่างเดียวก็ฟังดูนางงามจัง คือ…ป่าวเลยยยยยยย เรื่องมีความ”อยากเก่ง”น่ะเรื่องนึง แต่ที่ใหญ่กว่า คือ “ปากท้อง”นะจ๊ะ คือเก่งแล้วเกรดดี ยังกินไม่ได้ไง ไม่ทำให้ที่บ้านสบาย จอมมีกันกะแม่อยู่สองคน เราต้องเริ่มดูแลแม่ให้ได้ละ เพราะแม่เราเลิกทำงานแล้วตอนนั้น จอมเลยทำงานนอกเพิ่มเพื่อเหตุผลนี้ด้วย

อ่ะ สรุป แล้วความเทพยังไม่มี แล้วเงินจากที่บ้านก็ไม่มีจะให้….แล้วอะไรล่ะที่ทำให้ได้ไปทำงานเมืองนอก? ความอยากไง ความอยากล้วนๆ อยากเก่ง อยากทำงานออกแบบสนุกๆ อยากทำงานที่ชอบ อยากเลี้ยงแม่ได้ แต่พอจอมอยากปุ๊ป จอมก็เริ่มคิดว่าต้องทำยังไงจะได้มันมา เอ้า เลยบอกตัวเองว่า มาลองกันสักตั้ง มันอาจจะเป็นไปได้ เราเริ่มจากการเอาความไม่เก่งให้มันหายไปก่อน เอาทีละเรื่อง เก่งแล้วงานดี เงินดีมันก็คงมาแหละ อดทน ตามนั้น…

3. Clear Goal
ความอยากใหญ่สุดคือ..

อยากไปทำงาน Landscape Architecture ที่ อเมริกา…

คือมันเกิดมาจากว่า ตอนที่กำลังเรียนสถาปัตย์ จอมต้องไปหา case study จากประเทศที่งานมันดีดี สวยเก๋ ดังๆ แล้วก็ดั๊นนนนน งานแบบที่ชอบส่วนใหญ่มันมาจากอเมริกา เพราะประเทศนี้ทำงานสาธารณะเยอะมาก (เมืองไทยสมัยนั้นไม่มีเลย) และทำออกมาเจ๋งๆทั้งนั้น และที่นี่แหละที่ให้กำเนิดวิชาชีพที่เรียกว่า “ภูมิสถาปัตยกรรม” แต่จอมไม่ได้อยากแค่นั่งดูงานเค้า “… เราอยากไปทำกับเค้าเลย อยากสร้างงานต้นแบบเจ๋งๆด้วยเลยไม่อยากตามดูงานแกแล้ว”แค่นั้นแหละ ความฝันของจอมเลยก่อตัวเป็นภาพที่ชัดเจนมากว่า อยากทำงานออกแบบที่รักกับคนเก่งๆในอเมริกา ที่จุดประกายให้นักออกแบบคนอี่นต่อ อยากเป็นคนสร้าง ไม่อยากเป็นคน”ตาม”…

นี่ก็เป็น 3 แรงผลักดันที่ทำให้จอมได้มาทำงานที่อเมริกาค่ะ 10ปีผ่านไป จอมอยากจะรวบรวมประสบการณ์การทำงานในอเมริกาและส่งต่อความรู้ เรื่องราวและแนวความคิดให้กับน้องๆ พี่ๆ เพื่อนๆ ทุกคนที่อยากประสบความสำเร็จทางด้านออกแบบ นี้คือเหตุผลที่จอมสร้าง Dream Action ขึ้นมา