ปัญหาในการสื่อสารด้านภาษา ของการทำงานในต่างแดน

Question

คุณคิดว่า ถ้านศ ไทยเรียนจบที่ไทยแล้วบินมาหางานออกแบบสถาปัตย์แบบคุณ หรือสายงานโครงการก่อสร้าง โดยตรงนี่ เบื้องต้นผมมองที่ภาษาที่ใช้ในการสื่อสาร คุณคิดว่าการสื่อสารของเราเท่าที่คุณเคยเจอมาถือว่าใช้ได้หรือยัง ต้องถึงระดับไหนที่เขาพอใจในการสื่อสารของเรา ปัญหาพวกนี้คุณเคยเจอหรือไม่ คุณแก้ไขปัยหาตรงนี้อย่างไร คุณอยากจะฝากอะไรเกี่ยวกับการ Communicate ภาษา กับคนไทย เพื่อคนไทยได้มองเห็นว่า ปัญหาตรงนี้จะไม่เป็นผลเสีย และบั่นทอนความตั้งใจที่มีคนฝันอยากทำได้แบบคุณ บ้างครับ

Answer 1

Q :คุณคิดว่าการสื่อสารของเราเท่าที่คุณเคยเจอมาถือว่าใช้ได้หรือยัง?
A : จอมคิดว่า จริงๆเด็กนักเรียนรุ่นใหม่ ข้อแรก เก่งกว่ารุ่นสมัยจอมแน่นอนในเรืองภาษา แต่ถ้าถามว่า ยังได้อีกไหม ยังได้อีกเยอะค่ะ เพื่อจะได้ใช้มันให้ถูก และไม่ต้องกังวล ไม่ต้องลังเลมากกว่านี้

Q:ต้องถึงระดับไหนที่เขาพอใจในการสื่อสารของเรา ปัญหาพวกนี้คุณเคยเจอหรือไม่ คุณแก้ไขปัยหาตรงนี้อย่างไร
A: จอมเคยเจอค่ะ เค้าฟังเราไม่ออก จอมจำได้ว่า พูดช้าๆซ้ำ ทั้งประโยคจนเค้าเข้าใจ พูดไป 3 รอบได้ ค่ะ แต่เราต้องกล้าพูดใหม่จนเค้าเข้าใจ อาจจะเสียเซลฟ์บ้าง แต่มันไม่มีทางเลือกค่ะ การแก้ปัญหาคือ ต้องพูดจนกว่าเค้าจะเข้าใจ .. ช้า ช้า ชัดๆ
ส่วนระดับไหน อันนี้จอมว่า ประมาณว่าเราคิดว่าเราคุยกับเค้ได้ไม่ต้องหา dictionary แล้วแปลไม่ออก ก็ถามเค้าแค่ศัพท์คำนั้นค่ะ ว่ามันคืออะไร ถ้าศัพท์มันแปลกๆ คือ... คุยได้ ไม่มั่วไวยากรณ์ค่ะ.. แต่ศัพท์ก็ต้องรู้ แต่แน่นอนเราต้องเจอคำที่ไม่คุ้น ดังนั้น การใช้รูปประโยคให้เป็นก็สำคัญมากค่ะ
จอมว่า ต้องฝึกทักษะ หมดเลย ทั้ง การ ฟัง พูด และ ไปจน อ่าน และ เขียน มันแยกกัน 4 อย่างจริงๆค่ะ แต่ ไวยากรณ์แทรกอยู่ในทั้งหมด

Q:จะฝากอะไรเกี่ยวกับการ Communicate ภาษา
A:ฝึกเยอะๆค่ะ มันเป็นเรื่องของความคุ้นเคย ไม่เก่งวันแรกไม่เป็นไรหรอก เพราะเรา"ไม่ได้ใช้ในชีวิตประจำวัน" มันไม่ใช่ภาษาแม่เรา ซึ่งไม่คล่องเท่าเจ้าของภาษา มันก็ไม่แปลกอะไรค่ะ แต่ เราสามารถทำให้มันดีขึ้นได้ แค่ตั้งใจทำความคุ้นเคยกับมันมากขึ้น ไม่ว่าจะฟังเพลง ดูหนัง อ่านหนังสือ อย่าเลี่ยงภาษา พยายามชนมันค่ะ
เพราะมันเป็นเครื่องมือในการสื่อสาร และเชื่อมเราเข้าหาวัฒนธรรมอื่นๆ โลกมันกว้าง ภาษามันช่วยเปิดโลกเราไปได้อีกค่ะ
อย่ากลัว ใช้บ่อยๆ พูดแล้วเค้าไม่เข้าใจก็พูดจนเค้าเข้าใจ ถ้าเค้าเห็นเราตั้งใจ เค้าไม่กล้าเดินหนีเราหรอกค่ะ
เอาตรงๆนะคะ มาที่นี่ ไม่มีฝรั่งคนไหนดูถูกการใช้ภาษาของเรา เค้าแค่จะแนะนำแบบน้ำใจ หวังดี แต่คนที่จะดูุถูกกันจริงๆ ส่วนมากคือเรากลัวกันไปก่อนเอง แล้วก็ติกันเอง

อย่ากลัวค่ะ ฝึกเยอะๆ สร้างความคุ้นเคย ทั้งในชีวิตประจำวัน และเวลาเรียน